Poradnik FAQ dla rodziców

16. Czy dziecko, które niewłaściwie się zachowuje nie powinno ponieść konsekwencji i zostać ukarane?

Dziecko powinno odczuć konsekwencje swojego złego zachowania, ale nie w postaci kary.
(bicia, krytykowania, krzyku). Kary nasilają tylko wrogość, poczucie krzywdy, a konsekwencje uczą.

ZAMIAST KARANIA I KRYTYKI:

   - Wprowadź jasne, czytelne granice oraz zasady w rodzinie

   - Upewnij się, czy twoje dziecko je zna, rozumie

   - Poinformuj o konsekwencjach przekraczania granic i nieprzestrzegania ustalonych zasad

   - Dawaj ostrzeżenia i pomocne przypomnienia

   - Bądź konsekwentny w egzekwowaniu tego, co postanowisz, nie uzależniaj konsekwencji od swojego nastroju czy humoru, dobrego dnia.

   - Zauważaj pozytywne zachowanie, chwal dziecko za nie. Zamiast karać dziecko za to, czego nie akceptujesz, spróbuj skupić się na wspieraniu zachowań pozytywnych.

   - Gdy dziecko przekracza granice, zasady - wyraź swoje uczucia, nazwij konkretne zachowanie dziecka, nie atakuj charakteru dziecka, czyli zamiast mówić "nie zachowuj się jak łobuz" możesz powiedzieć: "Jestem zła, że bijesz kolegów. Nie podoba mi się twoje zachowanie"

   - Trzy składniki dobrego komunikatu to: powiedzenie dziecku, by przestało ( "Nie bij"), wyjaśnienie mu, dlaczego nie akceptujesz tego zachowania ("To boli") i zasugerowanie alternatywy dla niewłaściwego zachowania ("Gdy jesteś zdenerwowany, to po prostu opuść grupę na chwile")

   - Odwróć uwagę dziecka - często skutecznym sposobem, by zapobiec awanturze, jest odwrócenie uwagi małego dziecka, zainteresowanie go czymś innym

   - Jeśli to możliwe, dawaj dzieciom wybór, ten sposób zwiększa u dziecka poczucie kontroli i zmniejsza jego potrzebę reagowania buntem ("chcesz kanapkę z szynka czy serem?")

   - Używaj metody naturalnych i logicznych konsekwencji

Przy wyciąganiu konsekwencji pamiętaj o tym by:

   - nie karać dzieci, nie ustalać zasad w gniewie, najpierw daj sobie czas na uspokojenie.
   - Stosuj takie konsekwencje, które możesz wykonać. Częstym problemem rodziców jest to, że wymyślają konsekwencje zbyt surowe, długotrwałe, trudne do wyegzekwowania. Robią to pod wpływem gniewu zamiast dać sobie czas na uspokojenie. Lepiej zastosować krótszą i łatwiejszą konsekwencje do wyegzekwowania, bowiem one działają lepiej niż te trwające zbyt długo np. zakaz wychodzenia z domu na miesiąc, dwa , czy to jest możliwe do wyegzekwowania?

Dlatego zamiast krzyczeć, bić, upominać, krytykować - wprowadź nieprzekraczalne zasady, ustal granice, których przekraczać nie można, chwal dziecko, zauważaj pozytywne zachowania.